Vakcinacija je izvanredno značajna preventivna mjera, kojom se stvaranjem imuniteta štiti organizam od određene infektivne bolesti. Kao materijal za vakcinisanje koriste se uginuli, umrtvljeni ili uzročnici bolesti veoma oslabljene virulencije, na čije unošenje u organizam nastaje odbrambena reakcija stvaranjem imuniteta. Na taj način je organizam zaštićen od bolesti protiv koje je vakcinisan. Obzirom da su vakcine biološki preparati sa antigenim svojstvima, one predstavljaju vid zaštite, na koji organizam reaguje aktivno stvarajući svoja odbrambena tijela-antitijela. Na taj način organizam je zaštićen od zaraznih bolesti. Stoga je u trudnoći dozvoljeno davanje vakcina koje neće štetno uticati na fetus, a to su one ne bazi anatoksina (vakcina protiv tetanusa) i takozvane mrtve vakcine (dobijene od ubijenih ćelijskih organizama – protiv gripa i poliomijelitisa). Žive vakcine se nikako ne smiju upotrijebiti u trudnoći (npr. protiv malih boginja, zauški i varičele), jer koriste tzv. žive razrijeđene viruse, izazovu jaku imunološku reakciju, pa je često samo jedna doza dovoljna da izazovu doživotnu otpornost.
Vakcina protiv gripa je najbolja odbrana u sezoni gripa. U stvari, preporučuje se da sve žene, koje su tokom sezone gripa u drugom ili trećem trimestru, prime vakcinu protiv gripa. Iako se smatra bezbjednom u bilo kom periodu trudnoće, većina stručnjaka savjetuje da se vakcina izbjegava u prvom trimestru, ako je to ikako moguće.
Ako i ne uspije da spriječi infekciju, vakcina obično ublažava simptome. Neželjena dejstva su veoma rijetka i javljaju se u sasvim blagom obliku.
Liječenje je simptomatsko – usmjereno je na obaranje temperature, ublažavaje bolova i sekrecije u nosu. Najvažnije je odmarati se i uzimati dosta tečnosti, da bi se spriječila dehidracija.
|
